12/08/09 Amsterdam review

Alice in Chains is terug! Ik kan er niks anders van maken. Dit concert was er echt één voor in de boeken.

Drie jaar geleden heb ik ze al eens gezien in Nijmegen. Ze speelden toen als voorprogramma voor Guns n' Roses. Toen kregen we een band met een nieuwe zanger, nog niet echt op elkaar ingespeeld en een standaard setlist.
Nu was het precies het tegenover gestelde. Een redelijk gevarieerde setlist, met 14 oude en 3 nieuwe nummers. Een goed spelende band, die enorm veel plezier hebben op het podium en een eigen show, wat sowieso beter is dan een voorprogramma.

De band begon een half uur later dan verwacht. De opener was, zoals bij elke show deze tour, Rain When I Die, gevolgd door Angry Chair, Man in the Box en Them Bones. Dit was ook niet echt een verassing. De nummer werden goed gespeeld en vooral William verbaasde me in hoe erg hij gegroeit is qua zang sinds 2006. Hierna kwam Dam That River en toen was het tijd voor een nieuw nummer, A Looking in View. Veel mensen kende dit nummer al omdat deze al sinds juli te beluisteren is op de website. Naar mijn mening een erg goed nummer, maar iets te lang voor live.

Hierna was het tijd voor de eerste single van facelift, We Die Young. Dit nummer doet het eigenlijk altijd wel erg goed.

Hierna presenteerde Jerry de band en kondigde Nutshell aan als een ode aan Layne. Deze vond ik live iets minder, maar het feit dat ze Layne niet vergeten zijn zegt genoeg.

Toen kwamen de wat donkerdere nummers Love, Hate, Love en Sludge Factory. Erg goed live en naar mijn idee toonaangevend voor Alice in Chains. Hierna weer een nieuw nummer, Acid Bubble. Weer een nummer van 7 minuten. Dit nummer heeft veel tempowisselingen en is naar mijn mening niet echt een live nummer. De studioversie zal denk ik wel erg goed zijn.

Daarna ging de band verder met Again, It Ain't Like That en als afsluiter de hit Would.

Hierna kwam de band nog een keer terug voor een toegift van 3 nummers.
Ze begonnen met hun aankomende single Check My Brain, wat echt een goed nummer is en ook live erg goed is. Daarna was junkhead aan de beurt en sloten ze af met Rooster, wat door heel de zaal mee werd gezongen.

Het was enorm leuk om te zien dat Alice in Chains veel lol had op het podium en het is ook goed om te zien dat ze helemaal terug zijn. Naar mijn idee is William perfect voor de band. Ik kijk nu nog meer uit naar hun album Black Gives Way to Blue.